Як паслаў Мяне Айцец, так і Я пасылаю вас (Ян 20, 21) СЛОВА ЖЫЦЦЯ Чэрвень 2017 Як паслаў Мяне Айцец, так і Я пасылаю вас (Ян 20, 21)

На некалькі дзён пасля ўкрыжавання Езуса Ягоныя перапалоханыя і разгубленыя вучні замкнуліся ў доме.

Раней, калі Ён абвяшчаў, што Бог ёсць нашым Айцом і пяшчотна любіць кожнага, яны хадзілі за Iм па дарогах Палестыны.

Езус быў пасланы Айцом не толькі дзеля таго, каб засведчыць жыццём гэтую вялікую навiну, але і дзеля таго, каб пракласці чалавецтву шлях да сустрэчы з Богам.

Богам, Які ёсць Тройцай, супольнасцю любові трох Божых Асобаў, і Якi хоча далучыць сваё стварэнне да гэтага кола любові.

Калі Ён выконваў сваю зямную місію, шмат людзей бачылі Яго, чулі і дасведчвалі Ягонай дабрынi альбо вынікаў Ягоных дзеяў і словаў: прыняцця, прабачэння, надзеi...

Але потым быў прысуд і ўкрыжаванне.

У гэткiм кантэксце Евангелле св У гэткiм кантэксце Евангелле св. Яна кажа нам пра тое, што ўваскрослы Езус на трэці дзень з’яўляецца сваiм вучням і пасылае іх выконваць Ягону місію.

„Як паслаў Мяне Айцец, так і Я пасылаю вас”

Як быццам Ён сказаў ім: "Памятаеце, як Я дзяліў з вамі жыццё? Як быццам Ён сказаў ім: "Памятаеце, як Я дзяліў з вамі жыццё?

Як задавальняў ваш голад і прагу справядлівасці і супакою Як задавальняў ваш голад і прагу справядлівасці і супакою? Як вылечваў сэрцы і целы шматлiкiм ізгоям, адрынутым грамадствам?

Як абараняў годнасць бедных, удоваў, іншаземцаў?

Цяпер працягвайце гэта вы: абвяшчайце ўсiм Евангелле, якое атрымалі, абвяшчайце, што Бог прагне, каб усе сустрэлi Яго, і што вы ўсе - браты і сёстры".

Кожны чалавек створаны на вобраз і падабенства Бога-Любові i ўжо носiць ў сэрцы прагненне гэтай сустрэчы; усе культуры і ўсе грамадствы імкнуцца будаваць адносіны i ўзаемныя сувязi.

Але колькі ж намаганняў, колькі супярэчнасцяў, колькi цяжкасцяў на шляху да гэтай мэты!

Гэтае глыбокае жаданне сутыкаецца штодня з нашай слабасцю, з нашымi страхамі і закрытасцю, з недаверам i ўзаемным асуджэннем адзін аднаго.

„Як паслаў Мяне Айцец, так і Я пасылаю вас” Але Пан Бог не перастае i сёння з даверам звяртацца з тым жа запрашэннем: „Як паслаў Мяне Айцец, так і Я пасылаю вас”

Як жа ў гэтым месяцы зрэалізаваць на практыцы гэтае адважнае запрашэнне?

Ці не з'яўляецца місія пабудовы братэрства, братання чалавецтва, часта параненага, бітвай, загадзя прайгранай, нават да яе пачатку?

Мы самi ніколі не маглі б зрабіць гэта, і менавіта таму Езус даў нам асаблівы дар: Духа Святога, які падтрымлівае нас у імкненні любіць кожнага чалавека, нават ворага.

“Дух Святы, які быў <нам> падараваны падчас Хросту [ “Дух Святы, які быў <нам> падараваны падчас Хросту [...], з’яўляючыся духам любові і еднасці, зрабіў усіх веруючых адзiнымi з Уваскрослым Хрыстом і паміж сабою, пераўзыходзячы ўсе адрозненні рас, культур і класавага паходжання [...].

Гэта менавіта праз наш эгаізм уздымаюцца бар'еры, якія ізалююць і радзяляюць людзей, што адрозніваюцца ад нас [...].

Давайце, прыслухоўваючыся да голасу Духа, узрастаць у гэтай еднасці [ Давайце, прыслухоўваючыся да голасу Духа, узрастаць у гэтай еднасці [...], пераадольваючы насенне разладу, якое носім у сабе”.

З дапамогаю Духа Святога давайце таксама будзем ў гэтым месяцы нагадваць сабе і пры кожнай магчымасці намагацца ўводзіць у жыццё словы любовi дзеля таго, каб усталёўваць адносіны з іншымі людзьмі:

каб іх прыняць, слухаць, спачуваць, размаўляць, заахвочваць, выказваць клопат пра іх, ацэньваць iх, прабачаць...

- будзем рэалізоўваць гэта запрашэнне Езуса, каб працягнуць Яго місію; будзем каналамi жыцця, якое Ён падараваў нам.

Менавiта гэта перажыла група будыйскіх манахаў падчас прабывання ў мiжнародным гарадку Лоп’яно, у Італіі, дзе восемсот ягоных жыхароў стараюцца аддана жыць Евангеллем.

Манахі былi глыбока крануты евангельскаю любоўю, якой яны не ведалі Манахі былi глыбока крануты евангельскаю любоўю, якой яны не ведалі. Адзін з іх расказваў: «Я выстаўляў свой брудны абутак за дзверы - раніцай я знаходзiў яго чыстым.

Я клаў за дзвярыма сваю брудную вопратку - раніцай яна была чыстай і выпрасаванай.

Яны ведалі, што мне было холадна, таму што я родам з Паўднёва-Усходняй Азіі: то паднялі тэмпературу абагрэву і прынеслi мне коўдру...

Аднойчы я спытаў: “Чаму вы робіце гэта Аднойчы я спытаў: “Чаму вы робіце гэта?” – “Таму што мы любім цябе, таму што хочам, каб табе было добра - быў адказ”. Гэты досвед адкрыў шлях для сапраўднага дыялогу паміж будыстамі і хрысціянамі.

Як паслаў Мяне Айцец, так і Я пасылаю вас (Ян 20, 21) Як паслаў Мяне Айцец, так і Я пасылаю вас (Ян 20, 21) Testo di Letizia Magri Grafica Anna Lollo in collaborazione con don Placido D’Omina (Sicilia, Italia) * * * Il commento alla Parola di Vita è tradotto ogni mese in 96 lingue e idiomi, e raggiunge vari milioni di persone in tutto il mondo tramite stampa, radio, TV e via internet. Per informazioni www.focolare.org Questo PPS, in diverse lingue, è pubblicato su www.santuariosancalogero.org